bahar — is. <fars.> 1. İlin qış, yay arasında olan fəsli; yaz. Bahar ayları. Bahar yağışı. Havadan bahar qoxusu gəlir (yaz yaxınlaşır.) – Qurbani der: bahar olur, gəlir yaz; Göllərdə üzüşür ördək ilə qaz. Qur.. . . Şairlər bahar fəslini hamıdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəmbəyaz — sif. Ağappaq. Qarlı, qartallı bir yığın dağlar; Ta uzaqlardan bəmbəyaz parlar. H. C.. Bəmbəyaz qar kimidir, bəlkə də qardan ağdır. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarlı — sif. 1. Qarla örtülmüş, qarla örtülü. Qarlı dağlar. Qarlı çöllər. Qarlı damlar. – Qarlı, qartallı bir yığın dağlar; Ta uzaqlardan bəmbəyaz parlar. H. C.. Ay işığı, dolu ürək, yaşıl bağ; Qızğın günəş, sərin çeşmə, qarlı dağ. M. Müş.. 2. Qarla… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalçın — sif. Çox dik və çılpaq, sıldırımlı, sarp. Yalçın qayalara sinə gərərək; Azğın ərəblərlə durdu üz üzə. S. V.. Azad və məğrur Qafqazın uca dağlarını, yalçın, qartallı və müdhiş qayalarını, yollarını, körpülərini seyr edirdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti